میانجی‌ها باید قادر به انجام موارد زیر باشند:

• ارائه کمک شخصی، مراقبت پزشکی، حمایت عاطفی یا سایر مراقبت‌های شخصی به دیگران مانند همکاران، مشتریان یا بیماران.
• ایجاد روابط کاری سازنده و مشارکتی با دیگران و حفظ آنها در طول زمان.
• انجام کار برای مردم یا تعامل مستقیم با عموم. این شامل خدمت به مشتریان در رستوران‌ها و فروشگاه‌ها و پذیرش مشتریان یا مهمانان می‌شود.
• رسیدگی به شکایات، حل و فصل اختلافات و حل و فصل شکایات و اختلافات، یا مذاکره با دیگران به روش‌های دیگر.

هر سرپرستی باید در موارد زیر سرآمد باشد:

• نظارت و بررسی اطلاعات از مواد، رویدادها یا محیط.
• تشخیص یا ارزیابی مشکلات، چه واقعی و چه بالقوه.
• نظارت و کنترل منابع و نظارت بر هزینه کرد پول.

• تجزیه و تحلیل موارد مصرف، موارد منع مصرف، عوارض خطر و موازنه هزینه-فایده مداخلات درمانی.
• تشخیص شرایط حاد یا مزمن که می‌تواند منجر به وخامت سریع فیزیولوژیکی یا بی‌ثباتی تهدیدکننده زندگی شود.
• تمایز بین تغییرات فیزیولوژیکی و رفتاری طبیعی و غیرطبیعی مرتبط با رشد و سن در بیماری‌های حاد، بحرانی و مزمن.
• مدیریت تسکین درد و آرام‌سازی بیماران با ارائه مداخلات دارویی و غیردارویی، نظارت بر پاسخ‌های بیماران و تغییر برنامه‌های مراقبتی بر اساس آن.
• تفسیر اطلاعات به‌دست‌آمده از الکتروکاردیوگرام (EKG) یا رادیوگرافی (اشعه ایکس).
• انجام اقدامات پزشکی اورژانسی، مانند حمایت‌های اولیه حیات قلبی (BLS)، حمایت‌های پیشرفته حیات قلبی (ACLS) و سایر مداخلات تثبیت‌کننده شرایط.
• ارزیابی شرایط سلامتی فوری و اورژانسی با استفاده از داده‌های فیزیولوژیکی و فناوری.
• تنظیم تنظیمات دستگاه‌های کمکی بیماران مانند ضربان‌سازهای موقت.