Οι περισσότεροι στρατηγικοί σχεδιαστές θα πρέπει να διαπρέπουν στα εξής:

• Στον καθορισμό μακροπρόθεσμων στόχων και στον καθορισμό των στρατηγικών και των ενεργειών για την επίτευξή τους.
• Στην ανάλυση πληροφοριών και την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων για την επιλογή της καλύτερης λύσης και την επίλυση προβλημάτων.
• Στην ανάπτυξη συγκεκριμένων στόχων και σχεδίων για την ιεράρχηση, την οργάνωση και την ολοκλήρωση της εργασίας σας.
• Στον προγραμματισμό εκδηλώσεων, προγραμμάτων και δραστηριοτήτων, καθώς και της εργασίας άλλων.

Οι καινοτόμοι συνήθως έχουν τέσσερις κύριους στόχους:

• Ανάπτυξη ή δημιουργία νέων εφαρμογών, σχέσεων, συστημάτων ή προϊόντων.
• Παροχή δημιουργικών ιδεών ή καλλιτεχνικών συνεισφορών.
• Τεχνική ενημέρωση και εφαρμογή νέων γνώσεων στην εργασία τους.
• Συγκριτική αξιολόγηση, πειραματισμός και δοκιμή νέων προσεγγίσεων για την επίλυση προβλημάτων.

• Αξιολόγηση αποτελεσμάτων εξετάσεων ακοής ή ομιλίας και γλώσσας, αποτελεσμάτων κατάποσης βαρίου ή ιατρικών ή υποβάθρων πληροφοριών για τη διάγνωση και τον σχεδιασμό θεραπείας για διαταραχές ομιλίας, γλώσσας, ροής, φωνής ή κατάποσης.
• Σύνταξη αναφορών και διατήρηση κατάλληλης τεκμηρίωσης πληροφοριών, όπως αρχεία Medicaid ή χρέωσης πελατών ή δραστηριότητες φόρτου εργασίας, συμπεριλαμβανομένης της αρχικής αξιολόγησης, θεραπείας, προόδου και εξιτηρίου των πελατών.
• Ανάπτυξη ατομικών ή ομαδικών δραστηριοτήτων ή προγραμμάτων σε σχολεία για την αντιμετώπιση προβλημάτων συμπεριφοράς, ομιλίας, γλώσσας ή κατάποσης.
• Συμμετοχή και σύνταξη αναφορών για συναντήσεις σχετικά με την πρόοδο των ασθενών, όπως συναντήσεις εξατομικευμένου εκπαιδευτικού σχεδιασμού (ΑΕΠ), συναντήσεις παροχής υπηρεσιών ή συναντήσεις ομάδας παρέμβασης.
• Ολοκλήρωση διοικητικών ευθυνών, όπως συντονισμός γραφειοκρατίας, προγραμματισμός δραστηριοτήτων διαχείρισης περιστατικών ή σύνταξη σχεδίων μαθημάτων.
• Εκπαίδευση ασθενών και μελών της οικογένειας σχετικά με διάφορα θέματα, όπως τεχνικές επικοινωνίας ή στρατηγικές για την αντιμετώπιση ή την αποφυγή προσωπικών παρεξηγήσεων.