Każdy superwizor powinien wyróżniać się w

• Monitorowaniu i analizowaniu informacji z materiałów, zdarzeń lub otoczenia.
• Wykrywaniu lub ocenie problemów, zarówno rzeczywistych, jak i potencjalnych.
• Monitorowaniu i kontrolowaniu zasobów oraz nadzorowaniu wydatkowania pieniędzy.

Mediatorzy powinni być w stanie:

• Zapewniać pomoc osobistą, opiekę medyczną, wsparcie emocjonalne lub inną opiekę osobistą innym osobom, takim jak współpracownicy, klienci lub pacjenci.
• Budować konstruktywne i oparte na współpracy relacje z innymi i utrzymywać je w czasie.
• Występować na rzecz innych lub bezpośrednio kontaktować się z klientami. Obejmuje to obsługę klientów w restauracjach i sklepach oraz przyjmowanie klientów lub gości.
• Rozpatrywać skargi, rozstrzygać spory i rozwiązywać zażalenia i konflikty lub prowadzić negocjacje z innymi.

• Mocowanie elektrod do pacjentów za pomocą klejów.
• Podsumowywanie danych technicznych w celu wspomagania lekarzy w diagnozowaniu zaburzeń mózgu, snu lub układu nerwowego.
• Przeprowadzanie testów lub badań, takich jak elektroencefalografia (EEG), polisomnografia (PSG), badania przewodnictwa nerwowego (NCS), elektromiografia (EMG) i monitorowanie śródoperacyjne (IOM).
• Kalibracja, rozwiązywanie problemów lub naprawa sprzętu i korygowanie usterek w razie potrzeby.
• Przeprowadzanie testów w celu ustalenia śmierci mózgu, braku aktywności mózgu lub prawdopodobieństwa wybudzenia ze śpiączki.
• Pomiar potencjałów wywołanych wzrokowych, słuchowych lub somatosensorycznych (EPS) w celu określenia reakcji na bodźce.
• Pomiar części ciała pacjentów i oznaczanie miejsc, w których mają zostać umieszczone elektrody.
• Monitorowanie pacjentów podczas testów lub operacji za pomocą elektroencefalografów (EEG), instrumentów do pomiaru potencjałów wywołanych (EP) lub sprzętu do nagrywania wideo.
• Konfigurowanie, programowanie lub nagrywanie montaży lub kombinacji elektrycznych podczas badania odpowiedzi nerwów obwodowych, rdzenia kręgowego, tkanki podkorowej lub kory mózgowej.