صنعتگران بزرگ معمولاً قادر به انجام موارد زیر هستند:

• استفاده از دست‌ها و بازوها در جابجایی، نصب، قرارگیری و جابه‌جایی مواد.
• انجام دقیق و ماهرانه دستکاری اشیاء کوچک.
• فعال و پیشقدم بودن در فعالیت‌های بدنی که نیاز به استفاده قابل توجه از بازوها و پاها و حرکت دادن کل بدن دارند، مانند بالا رفتن، بلند کردن، حفظ تعادل، راه رفتن، خم شدن و جابجایی مواد.

انتظار می‌رود اپراتورها در موارد زیر مهارت داشته باشند:

• استفاده از مکانیسم‌های کنترل یا فعالیت بدنی مستقیم برای راه‌اندازی سیستم‌های تولیدی.
• کار با ماشین‌های صنعتی دستی و ابزارهای برقی.
• تنظیم دستگیره‌ها، اهرم‌ها و دکمه‌های فیزیکی یا لمسی در دستگاه‌های صنعتی.
• راه‌اندازی، مانور، ناوبری یا رانندگی وسایل نقلیه یا تجهیزات مکانیزه مانند لیفتراک، وسایل نقلیه مسافربری، هواپیما یا شناور.

• قرار دادن و تراز کردن قطعات ساخته شده برای جوشکاری یا مونتاژ.
• برنامه ریزی و توسعه طرح بندی از روی نقشه ها و الگوها، به کارگیری دانش مثلثات، طراحی، اثرات گرما و خواص فلزات.
• چیدمان و ساخت قطعات سازه فلزی مانند صفحات، دیواره ها و قاب ها.
• علامت گذاری منحنی ها، خطوط، سوراخ ها، ابعاد و نمادهای جوشکاری روی قطعات کار، با استفاده از کاتب، سنگ صابون، پانچ و مته دستی.
• محاسبه ابعاد چیدمان و تعیین و علامت گذاری نقاط مرجع روی سهام فلزی یا قطعات کار برای پردازش بیشتر، مانند جوشکاری و مونتاژ.
• تعیین خطوط مرکزی و تأیید موقعیت های الگو، با استفاده از ابزارهای اندازه گیری مانند بلوک های گیج، ارتفاع سنج و شاخص های ساعت.
• بلند کردن و قرار دادن قطعات کار نسبت به صفحات سطح، به صورت دستی یا با بالابرها، و استفاده از بلوک های موازی و صفحات زاویه دار.
• برنامه ریزی مکان ها و توالی عملیات برش، سوراخ کاری، خم کردن، نورد کردن، پانچ کردن و جوشکاری، با استفاده از قطب نما، نقاله، تقسیم کننده و خط کش.