Οι μεσολαβητές θα πρέπει να είναι ικανοί να:

• Παρέχουν προσωπική βοήθεια, ιατρική φροντίδα, συναισθηματική υποστήριξη ή άλλη προσωπική φροντίδα σε άλλους, όπως συναδέλφους, πελάτες ή ασθενείς.
• Αναπτύσσουν εποικοδομητικές και συνεργατικές εργασιακές σχέσεις με άλλους και τις διατηρούν με την πάροδο του χρόνου.
• Εκπληρώνουν καθήκοντα ή συναλλάσσονται απευθείας με το κοινό. Αυτό περιλαμβάνει την εξυπηρέτηση πελατών σε εστιατόρια και καταστήματα και την υποδοχή πελατών ή επισκεπτών.
• Χειρίζονται παράπονα, διευθετούν διαφορές και επιλύουν παράπονα και συγκρούσεις ή διαπραγματεύονται με άλλους.

Οι περισσότεροι στρατηγικοί σχεδιαστές θα πρέπει να διαπρέπουν στα εξής:

• Στον καθορισμό μακροπρόθεσμων στόχων και στον καθορισμό των στρατηγικών και των ενεργειών για την επίτευξή τους.
• Στην ανάλυση πληροφοριών και την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων για την επιλογή της καλύτερης λύσης και την επίλυση προβλημάτων.
• Στην ανάπτυξη συγκεκριμένων στόχων και σχεδίων για την ιεράρχηση, την οργάνωση και την ολοκλήρωση της εργασίας σας.
• Στον προγραμματισμό εκδηλώσεων, προγραμμάτων και δραστηριοτήτων, καθώς και της εργασίας άλλων.

• Ανάπτυξη σχεδίων εξιτηρίου για τους ασθενείς.
• Παρατήρηση, ανάλυση και καταγραφή της συμμετοχής, των αντιδράσεων και της προόδου των ασθενών κατά τη διάρκεια των συνεδριών θεραπείας, τροποποίηση των προγραμμάτων θεραπείας όπως απαιτείται.
• Ανάπτυξη σχεδίων θεραπείας για την κάλυψη των αναγκών των ασθενών, με βάση την αξιολόγηση των αναγκών, τα ενδιαφέροντα των ασθενών και τους στόχους της θεραπείας.
• Ενθάρρυνση πελατών με ειδικές ανάγκες και περιστάσεις για την απόκτηση νέων δεξιοτήτων και τη συμμετοχή σε δραστηριότητες αναψυχής που προάγουν την υγεία, όπως αθλήματα, παιχνίδια, τέχνες και χειροτεχνίες και κηπουρική.
• Συμβουλευτική και ενθάρρυνση ασθενών για την ανάπτυξη δραστηριοτήτων αναψυχής.
• Συνομιλία με μέλη της θεραπευτικής ομάδας για τον σχεδιασμό και την αξιολόγηση προγραμμάτων θεραπείας.
• Διεξαγωγή συνεδριών θεραπείας για τη βελτίωση της ψυχικής και σωματικής ευεξίας των ασθενών.
• Εκπαίδευση του ασθενούς σε δραστηριότητες και τεχνικές, όπως αθλήματα, χορούς, μουσική, τέχνη ή τεχνικές χαλάρωσης, που έχουν σχεδιαστεί για να καλύπτουν τις συγκεκριμένες σωματικές ή ψυχολογικές τους ανάγκες.